Depremde 25 yakınını kaybeden afetzede, yardım dağıtımlarına destek oluyor

KAHRAMANMARAŞ (AA) - MESUT KARADUMAN/GÖKHAN BALCI - Kahramanmaraş'ta 6 Şubat'ta meydana gelen depremlerde 25 yakınını kaybeden müftülük personeli Veli Ay, afetzedelerin ihtiyaçlarının giderilmesine destek olarak acısını unutmaya çalışıyor.

Kahramanmaraş Müftülüğünde görevli eğitim uzmanı Ay, depremde yeğeni, kayınvalidesi ve kayınbiraderinin de aralarında olduğu 25 yakınını kaybetti.

Ay, akrabalarını defnettikten sonra kendisiyle aynı kaderi paylaşan depremzedelere destek olmak için işinin başına döndü.

Depremin ardından kente gelen manevi destek ekiplerinin koordinesini yapan Ay, Türkiye Diyanet Vakfı aracılığı ile gelen yardımların da ihtiyaç sahiplerine ulaştırılmasına katkı sağlıyor.

- "İnsanlara faydalı olmak ayrı moral ve güç oluyor"

Veli Ay, AA muhabirine, depremde herkes gibi ağır bir imtihandan geçtiklerini söyledi.

Depremin ardından eşi ve çocuklarıyla evden çıktığını belirten Ay, "Depremin ilk anında kendi imkanlarımızla yaralılarımızı çıkartmaya çalıştık, hastanelere götürdük." dedi.

Ay, sahada desteğe ihtiyaç olduğu için görevinin başına döndüğünü ifade ederek, "Birçok meslektaşımızın yakınları vefat etmişti, 'artık ağlayıp bir tarafa çekilmektense, insanlara nasıl faydalı olabiliriz?' diye düşündük. Cenazelerin defin işlemlerinin ardından ilk günden itibaren il dışından gelen ekipleri yönlendirip, onlara rehberlik ettik." diye konuştu.

Depremden sonra kendi acısını unutup insanlara destek olmaya, moral vermeye çalıştığını anlatan Ay, "Rabbim bize öyle güzel metanet veriyor ki 'Kalan insanlarımıza nasıl yardımcı olabiliriz, onları nasıl ayağa kaldırabiliriz?', onun derdinde olduk. 25 yakınımızı kaybettik ama güçlü olmaya çalıştık. Bu büyük imtihandan milletçe inşallah yüzümüzün akıyla çıkmayı Rabbim bize nasip eylesin." ifadesini kullandı.

Ay, herkesin depremden ders çıkartması gerektiğini dile getirerek, şunları kaydetti:

"İnsanlara faydalı olmak ayrı moral ve güç oluyor. Eşim yalnızdı, ben ona destek olmak dururken hep sahadaydım. Her yaptığım iyiliğin, vefat edenlerimize dokunduğunu hissettim. İnsanlara yardım etmek o kadar mutlu ediyor ki beni ölen yakınlarımı unuttum, 'Onlar cennette gitti' deyip çalışmaya gayret ediyorum. Bütün insanlığın yardımına koşunca, çadır kentte bir çocuğu sevmek, manevi danışmanlarımızı yönlendirmek bana iyi geliyor. Çadır kent ve konteyner kentteki insanların mutlu olması bizi de çok mutlu ediyor, acılarımızı bir nebze olsun hafifletiyor."